Starzenie się ludności w dużych miastach Polski na tle pozostałych ośrodków i obszarów wiejskich
Abstrakt
The task of the paper is to estimate the rate of aging process in big Polish cities against the background of the other towns and countryside between 1987 and 1996. The analysis include 40 cities with over 100.000 inhahitants during the research.period. In 1987 the cities over 200.000 people (Łódź. Warszawa, Poznań, Katowice, Kraków, Częstochowa) and Chorzów. Kalisz had the highest level of oldest age group. The lower level had Jastrzębie, Tychy, Gorzów Wielkopolski, Koszalin, Płock, Rzeszów, Elbląg and Zielona Góra. In 1996 some new cities (Wrocław, Gdańsk, Szczecin) become demographicaly old. In order to estimate the rate of aging process coefficient of demographic aging process was used as a research tool. The most significant aging process was observed in Tychy, Gorzów Wielkopolski, Wrocław, Koszalin, Dąbrowa Górnicza, Szczecin, Wałbrzych, Zielona Góra, Sosnowiec, the most negligable process was noticed in Chorzów, Ruda Śląska, Bytom, Katowice, Zabrze, Białystok and Kalisz.
Bibliografia
Beaujeu-Garnier J. (1965). Trois mililiards d'homes. Paris: Libraire Hachette
Clark J.I. (1965). Population geography. Oxford: Pergamon Press
Czajkowska W. (1968). Typy struktur wieku ludności regionu krakowskiego. Wrocław: Ossolineum
Długosz Z. (1996). Zróżnicowanie struktury wieku ludności na świecie a metody jej klasyfikacji. Przegląd Geograficzny, 68, 1-2
Długosz Z. (1997). Stan i dynamika starzenia się ludności Polski. Czasopismo Geograficzne, LXVIII, 2
Długosz Z. (1998). Próba określenia zmian starości demograficznej Polski w ujęciu przestrzennym. Wiadomości Statystyczne GUS, PTS, 3
Długosz Z., Rachwał T. (1998). Poziom i dynamika starzenia się ludności w województwie krakowskim w latach 1988-1996 w świetle wybranych struktur demograficznych. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP, 198, Prace Geograficzne XVII
Jelonek A. (1960). Z zagadnień ludnościowych województwa krakowskiego. Zeszyły Naukowe UJ, Prace z Geografii Ekonomicznej, I
Jelonek A. (1979). Stosunki demograficzne (miejskiego województwa krakowskiego). Folia Geographica, ser. Geographica-Oeconomica, XII
Józefowicz A. (1959). Proces starzenia się ludności. Gospodarka Planowa, 12
Kędelski M. (1994). Sytuacja demograficzna Polski w latach 1981-1993. Życie i Myśl, Zeszyty Problemowe, 2
Kędelski M. (1995). Koniunktura demograficzna w Polsce w latach 1948-1994. Szacunki statystyczne. Poznań: AE
Korcelli P., Gawryszewski P., Potrykowska A. (1992). Przestrzenna struktura ludności Polski. Tendencje i perspektywy. Studia KPZK PAN, 98
Leonhard-Migaczowa H. (1965). Podstawowe problemy województwa wrocławskiego ze szczególnym uwzględnieniem typów struktury demograficznej. Acta Univer. Wratis, Studia Demograficzne, 34
Małysz J. (1966). O starzeniu się ludności rolniczej. Życie Gospodarcze, 40
Prochownikowa A. (1964). Starzenie się ludności wiejskiej a emigracja ze wsi. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP, 22, Prace Geograficzne III
Prochownikowa A. (1972). Z badań nad procesem starzenia się ludności wsi Polski Południowej. Folia Geographica, ser. Geographica-Oeconomica, V
Prochownikowa A. (1983). Problem starzenia się ludności wsi (na przykładzie woj. krakowskiego). Folia Geographica, ser. Geographica-Oeconomica, XV
Rosset E. (1959). Proces starzenia się ludności. Studium demograficzne. Warszawa: PWG
Rosset E. (1962). Perspektywy demograficzne Polski. Warszawa: PWE
Rosset E. (1975). Demografia Polski. Warszawa: PWN
Sundbarg G. (1900). Sur la repatition de la population par age et sur les taux de la mortalite. Bulletin de I'Institut International de Statistique XII
Pobrania
Numer
Dział
Licencja
Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne (tj. bez honorariów autorskich) przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu na stronie internetowej czasopisma, w bibliotekach cyfrowych oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („correspondingauthor”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia w tej sprawie.