„Tent cities” w Stanach Zjednoczonych jako element strategii walki z bezdomnością

Abstrakt

Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie tematyki „tent cities” w Stanach Zjednoczonych. Jest to zjawisko o wielu odsłonach i długiej historii - od obozowisk zbiegłych niewolników w okresie Wojny Secesyjnej, przez Hoovervilles, po „CCC Camps” i „She-She-She Camps” w ramach programu New Deal. Współcześnie obejmuje nielegalne „tent cities” oraz osady powstające przy udziale organizacji pozarządowych i akceptacji samorządów lokalnych. W okresie pandemii COVID-19 magistraty kilku największych aglomeracji kraju zorganizowały legalne „tent cities” jako zastępstwo zamykanych schronisk dla osób w kryzysie bezdomności. Te działania nie tylko skupiły zainteresowanie mediów, ale stały się okazją do postawienia pytania o zasadność zastosowania podobnych rozwiązań jako stałych elementów federalnej strategii walki z bezdomnością. Udzielenie na nie wiarygodnej odpowiedzi może mieć szczególną wagę w obliczu konsekwencji zamrożenia amerykańskiej gospodarki, którymi są wysoki poziom bezrobocia, spadek dochodów i niewystarczająca liczba niedrogich mieszkań, a co za tym idzie ryzyko wzrostu populacji bezdomnych Amerykanów. Artykuł ma charakter deskryptywno-analityczny. Za podstawę analiz posłużyły statystyki i raporty administracji federalnej, organizacji pozarządowych, monografie, artykuły naukowe oraz materiały prasowe.