Programy turystyczne realizowane podczas zorganizowanych formwymiany zagranicznej pracowników uczelni wyższych w ramach programu Erasmus/Erasmus+ (na wybranych przykładach)
Słowa kluczowe:
Czechy, Erasmus, Erasmus , Litwa, Portugalia, Słowacja, SłoweniaAbstrakt
W artykule podkreśla się dużą wartość oferty turystycznej zawartej w części programów Erasmus/Erasmus+ w odniesieniu do pracowników uczelni, przede wszystkim w programach zorganizowanych form wymiany, tj. Międzynarodowego Tygodnia Szkoleniowego (International Staff Week). W oparciu o zebrane materiały i autorskie obserwacje poczynione podczas wielokrotnego udziału w wymianie zagranicznej, a także z relacji innych uczestników takich wymian, można stwierdzić, że ten element programów stanowi równowartość korzyści w stosunku do pozostałych elementów składowych całości programów oferowanych beneficjentom przez ośrodki zagraniczne. Programy turystyczne obejmują zwykle poznawanie miast, w których uczelnie się znajdują, oraz ich bliskich lub dalszych okolic, w których są obiekty atrakcyjne krajobrazowo lub kulturowo. Spośród opisywanych programów, szczególnie interesujące są oferty turystyczne proponowane przez uczelnie portugalskie i czeskie (tab. 1, tab. 2), tak dla grup zorganizowanych, jak i uczestników indywidualnie przyjeżdżających na wymianę. Nawet częściowa odpłatność tych ofert nie zraża beneficjentów i są one oceniane bardzo wysoko. Są także formą integracji uczestników na każdym wyjeździe, a przede wszystkim szansą poznania walorów turystycznych regionów zwiedzanych. Jest to tym bardziej wartościowe, że podczas zwiedzania podkreśla się aspekty związane tematycznie z problematyką interesującą zawodowo uczestników, a wycieczki są prowadzone przez przedstawicieli miejscowych uczelni.Bibliografia
Alejziak, W. (1999). Turystyka w obliczu wyzwań XXI wieku. Kraków: Albis.
Boroń, A. (2012). System edukacji w Portugalii. W: E. Potulicka, D. Hildebrandt-Wypych, C. Czech-Włodarczyk (red.), Systemy edukacji w krajach europejskich. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 311–340.
Cabrito, B.G. (2001). Higher Education and Equity in Portugal. Tertiary Education and Management, 7(1), 23–39.
„Erasmus+ Programme Guide”, Valid as of 1 January 2014, European Commission. http://ec.europa.eu/programmes/erasmus-plus/documents/erasmus-plus-programme-guide_en.pdf [dostęp 3 listopada 2017].
Guide for incoming students and staff, IPVC, http://internacional.ipvc.pt/en/node/494 [dostęp 3 listopada 2017].
Klos-Gomulec, A. (2006). Postulowany kierunek rozwoju edukacji turystycznej w świetle „kondycji współczesnego świata”. W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 461–478.
Kruczek, Z., Walas, B. (2004). Promocja i informacja turystyczna. Wybrane zagadnienia. Kraków: Instytut Turystyki.
Martins, C. (2012). Portuguese history storyboard. W: E. Silva, C. Pais, L.S. Pais (red.), Teaching Crossroads. 7th Erasmus Week. Instituto Politecnico de Braganca, 145–169.
Mazińska, M. (2004). Polityka edukacyjna Unii Europejskiej. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne SA.
Nowacki, M. (2006). Czego uczą się zwiedzający atrakcje krajoznawcze? W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 327–344.
Orzechowska-Kowalska, K., Kowalski, R. (2006). Wybrane aspekty ochrony dziedzictwa kulturowego w kontekście turystyki. W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 109–125.
Owsianowska, S. (2006). Od skutecznej promocji do kreacji świata zwiedzanego. Rola mediów zajmujących się turystyką. W: K. Krupa, J. Bibiński (red), Turystyka w badaniach naukowych. Prace przyrodnicze i humanistyczne. Rzeszów: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania z siedzibą w Rzeszowie, 377–393.
Potulicka, E. (2012), Przemiany w analizowanych krajach na tle tendencji ogólnoeuropejskich. W: E. Potulicka, D. Hildebrandt-Wypych, C. Czech-Włodarczyk (red.), Systemy edukacji w krajach europejskich. Kraków: Oficyna Wydawnicza Impuls, 483–500.
Rabczuk, W. (2007). Polityka edukacyjna Unii Europejskiej: Nowe konteksty. Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Janusza Korczaka.
Zestawienie systemów edukacji w krajach Unii Europejskiej i EOG (2009). National Summary Sheets, Eurydyce, opracowanie: M. Górowska-Fells, B. Płatos, http://eurydice.org.pl/wp-content/uploads/2014/10/analiza_syntetyczna2.pdf [dostęp 19 czerwca 2014].
Zgliczyński, W. (2010). Polityka edukacyjna Unii Europejskiej. Studia BAS, 2(22), 65–88.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne (tj. bez honorariów autorskich) przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu na stronie internetowej czasopisma, w bibliotekach cyfrowych oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („correspondingauthor”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia w tej sprawie.