Koncepcja nauczycielskich studiów geograficznych według Jana Flisa
Słowa kluczowe:
Jan Flis, koncepcja, nauczycielskie studia geograficzneAbstrakt
The study shows the evolution of plans of teaching and curriculums of geography studies at the Pedagogical University of Cracow (former Wyższa Szkoła Pedagogiczna) in Cracow in 1946-2001. On the basis of literature and their own research, the authors distinguished some stages of changes introduced into geography-teachers training, taking into account formal and curricular aspects and professor Jan Flis’ contribution to the notion of geography-teachers’ training. The first chapter illustrates the changes that have taken place at the Cracow’s University in the last 65 years in the area of plans and curricula of geography teachers’ training courses. It constitutes a background for the idea Jan Flis had for teaching geographers and geography teachers, which is presented in the second chapter. The introduction of fieldwork into the curriculum of teacher training and the issue of the pedagogic content of the training were discussed in great detail. Additionally, the question that was strongly stressed was that of professional training for students that balances factual content (of geography as a science) with pedagogical content, geography didactics and practical education within internships served by students at schools,.Finally, the third chapter relates to the developed theories of geography-teachers training in relation to the contemporary challenges we face. Taking into consideration training course for geography teachers, it is exceptionally justified to examine its conception in light of cultural, socio-economic and political changes that continuously occur.
Bibliografia
Flis, J. (1955). Wakacyjne prace polowe w programie studiów geograficznych. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP, Nauki Geograficzno-Biologiczne, 4, 3–28.
Flis, J. (1973). Propozycje zmian organizacji studiów dla pracujących (kurs wyrównawczy dla poziomu WSN dla absolwentów SN geografii). Prace z Dydaktyki Szkoły Wyższej/Wyższa Szkoła Pedagogiczna, 11, 88–90.
Flis, J. (1981). Rola prac magisterskich na studiach dla pracujących. Materiały i Sprawozdania– Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie, 6, 223–226.
Flis, J. (1984). Pedagogizacja nauczycielskiego kierunku studiów. Materiały i sprawozdania – Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie, 7, 51–56.
Górz, B., Kozanecka, M., Rajman, J. (1996). Instytut Geografii Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. KEN w Krakowie w minionym pięćdziesięcioleciu. W: J. Jarowiecki, S. Piskorz (red.), Różne drogi kształcenia i dokształcania nauczycieli geografii. Kraków: COMSN, Instytut Geografii Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Komisja Dydaktyki Geografii PTG, 26–42.
Hibszer, A., Tracz, M. (2011). Studia geograficzne w Polsce po wprowadzeniu Deklaracji Bolońskiej. Prace Komisji Edukacji Geograficznej PTG, 1, 137–151.
Jelonek, A., Kucharska, M., Piskorz, S. (1996). Raport o stanie kształcenia geografów na wyższych uczelniach w Polsce, w tym kształcenia nauczycieli geografii. Biuletyn Informacyjny COMSN, 52–64.
Mochnacki, R. (1958). Organizacja i rozwój studiów geograficznych w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie w latach 1946–1957. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP, Geografia, 8, 3–34.
Mochnacki, R. (1962). Studia geograficzne w krakowskiej WSP w latach 1957–1960. Rocznik Naukowo-Dydaktyczny WSP, 10, 3–14.
Osuch, W. (2010). Kompetencje przedmiotowe i dydaktyczne nauczycieli geografii oraz studentów geografii- kandydatów na nauczycieli. Kraków: Wyd. Naukowe UP.
Pakuła, L., Ziętara, T. (1973). Zarys rozwoju kierunku geografia w latach 1961–1971. W: Z. Tabaka (red.), Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie w latach 1961–1971. Kraków: Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie, 172–192.
Pióro, T. (1982). W nauczaniu konieczna jest korelacja (rozmowa z prof. Janem Flisem). Nowa Szkoła, 38 (5/6), 212–215.
Piróg, D. (2006). Absolwenci nauczycielskich studiów geograficznych na krakowskim rynku pracy. Dokumentacja Geograficzna, 33, 338–345.
Piróg, D., Tracz, M., Osuch, W. (2007). Kształcenie i doskonalenie nauczycieli geografii w świetle Deklaracji Bolońskiej w Akademii Pedagogicznej w Krakowie. W: B. Sitarska, R. Droba, K. Jankowski (red.), Jakość kształcenia w szkole wyższej. Studia trzystopniowe a jakość kształcenia w wyższej szkole. Siedlce: Wyd. Akademia Podlaska, 77–84.
Piróg, D. (2012). Poziom zainteresowania pracą w zawodzie nauczyciela wśród studentów geografii. Prace Komisji Edukacji Geograficznej PTG, 2, 194–210.
Ruta, Z. (1996). Instytut Geografii. W: Z. Ruta (red.), Wyższa szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie w latach 1982–1996. Kraków: Wyższa Szkoła Pedagogiczna, 205–218.
Szkurłat, E. (2004). Kształcenie nauczycieli geografii w świetle różnic programu kształcenia geograficznego na poziomie szkolnym i akademickim. W: W. Osuch, D. Piróg (red.), Kształcenie i dokształcanie nauczycieli geografii w Polsce i w Krajach Unii Europejskiej w drodze do jednoczącej się Europy. Kraków: Wyd. Naukowe UP, 65–73.
Tracz, M. (2008). Rola i znaczenie dydaktyki geografii w przygotowaniu zawodowym nauczycieli geografii. W: K. Sujak-Lesz (red.), Kształcenie nauczycieli w szkole wyższej. Wrocław: Centrum Edukacji Nauczycielskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, 217–223.
Tracz, M., Stanuch, J. (2011). Losy zawodowe absolwentów nauczycielskich studiów geograficznych, Akademii Pedagogicznej w Krakowie. W: K. Potyrała (red.), Kompetencje czy kwalifikacje? Efekty kształcenia studentów kierunków przyrodniczych w kontekście Krajowych Ram Kwalifikacji i badań na różnych etapach edukacyjnych. Kraków: Wyd. Naukowe UP, 37–44.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne (tj. bez honorariów autorskich) przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu na stronie internetowej czasopisma, w bibliotekach cyfrowych oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („correspondingauthor”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia w tej sprawie.
