Turystyka etniczna w Peru w opinii polskich turystów

Abstrakt

Etnoturystyka jest jednym z tych rodzajów podróżowania, które w ostatnim czasie stają się coraz bardziej popularne wśród turystów pochodzących z całego świata. Peru jest natomiast krajem, gdzie rozwija się ona wyjątkowo szybko, dzięki jego ogromnej różnorodności kulturowej i etnicznej. Mimo iż powszechnie turystyka etniczna utożsamiana jest z alternatywną formą rekreacji, opartą na ideach zrównoważonego rozwoju, to nie da się ukryć, że poza wieloma niewątpliwymi korzyściami, wywołuje ona także mnóstwo szkód, głównie za sprawą tzw. masowych turystów, którzy często nie traktują odwiedzanych grup
z należytym szacunkiem, sprowadzając je do poziomu wyłącznie „atrakcji turystycznej”. Bazując na dostępnych materiałach źródłowych oraz danych statystycznych przeanalizowano zarówno pozytywne, jak i negatywne skutki etnoturystyki dla peruwiańskich społeczności indiańskich, takie jak np. asymilacja kulturowa, komercjalizacja, makdonaldyzacja, rozwijanie się tzw. marketingu dzikości, różnego rodzaju patologii i nierówności społecznych, czy utrwalanie błędnych i krzywdzących stereotypów na temat Indian. Okazuje się, że nie jest możliwe jednoznaczne sklasyfikowanie turystyki etnicznej jako „dobrej” bądź „złej” w odniesieniu do ludności recepcyjnej. Postrzeganie tego zagadnienia jest bowiem stosunkowo subiektywne i może zależeć od wielu czynników. W związku z tym zdecydowano się na zapytanie polskich podróżnych co myślą na ten temat. Sprawdzono również, czy posiadają oni wiedzę o negatywnym i pozytywnym wpływie etnoturystyki na ludność miejscową.
Ustalono, czy zdają sobie oni sprawę z zagrożeń oraz zalet wynikających z rozwoju tego rodzaju turystyki w Peru oraz czy dostrzegli jego niekorzystny bądź pozytywny wpływ na miejscowych mieszkańców. Analiza zależności pomiędzy stopniem świadomości respondentów, a ich opinią pozwoliła na wyciągnięcie ogólnych wniosków dotyczących rzeczywistej sytuacji
wywołanej przez rozwój turystyki etnicznej w Peru.