Niska świadomość ekologiczna studentów efektem niewystarczającego kształcenia... przyrodniczego na wcześniejszych etapach edukacyjnych
DOI:
https://doi.org/10.24917/20845456.12.6Słowa kluczowe:
świadomość ekologiczna, ekologia, edukacja ekologiczna, student, nauczyciel, studia przyrodniczeAbstrakt
Absolwent studiów przyrodniczych powinien wykazać się duża znajomością zagadnień z ochrony przyrody oraz posiadać umiejętność wykorzystania tych kompetencji w życiu codziennym. Celem artykułu jest wykazanie stanu wiedzy dotyczącej ekologii studentów kierunków przyrodniczych (w tym nauczycielskich), który niewątpliwie przekłada się na przebieg ich kształcenia i świadomość ekologiczną. Autorka artykułu przedstawiła wyniki badań sondażowych przeprowadzonych wśród 100 studentów Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, studiujących na kierunkach geografia, biologia oraz turystyka i rekreacja. Głównym celem badań było określenie poziomu świadomości ekologicznej oraz stopnia opanowania podstawowej wiedzy ekologicznej. Badania przeprowadzone w 2017 roku wśród studentów powyższych kierunków wykazały wiele aspektów wpływających na niski zasób wiedzy przyrodniczej i świadomość ekologiczną. Dotyczyły one przede wszystkim kształcenia formalnego i nieformalnego, ale także braku dostarczania bodźca wzbudzającego zainteresowanie ekologią na studiach wyższych. Niepokojący jest przede wszystkim fakt, że problem ten dotyczy także przyszłych nauczycieli, co powoduję potrzebę zmian w procesie kształcenia w polskich szkołach - począwszy od podstawy programowej a skończywszy na poprawie edukacji ekologicznej samych nauczycieli.Bibliografia
Akkor O., Gunduz S., (2017). The Study of University Students’ Awareness and Attitude Towards Environmental Education in Northern Cyprus. W: EURASIA Journal of Mathematics, Science and Technology Education. 1057–1062.
Altin A., Tecer S., Tecer L., Altin S., Kahraman B. (2013). Environmental awareness level of secondary school students: A case study in Balıkesir (Türkiye). W: Procedia – Social and Behavioral Sciences. 1208–1214.
Bednarek-Gejo A., Głowacka A., Mianowany M,. Skoczylas P. (2012). Świadomość ekologiczna studentów. W: Hygeia Public Health. Poznań: 201–206.
Frątczak J. (1995). Świadomość ekologiczna dzieci, młodzieży i dorosłych w aspekcie edukacji szkolnej i nieszkolnej. Bydgoszcz: WSP.
Kiełczewski D. (2001). Ekologia społeczna. Białystok: Ekonomia i Środowisko.
Maravić M., Cvjetićanin S., Ivaković S. (2014). Level of Environmental Awareness of Students in Republic of Serbia. W: World Journal of Education. 13–18.
Moryń-Kucharczyk E. (2016). Edukacja i świadomość ekologiczna studentów uczelni technicznych. W: Edukacja–Technika–Informatyka. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego, 264–271.
Nycz-Wróbel J. (2012). Świadomość ekologiczna społeczeństwa i wynikające z niej zagrożenia środowiska naturalnego (na przykładzie opinii mieszkańców województwa Podkarpackiego). W: Zeszyty Naukowe Politechniki Rzeszowskiej. Rzeszów, 63–76.
Papuziński A. (2006). Świadomość ekologiczna w świetle teorii i praktyki. W: Problemy Ekorozwoju. Warszawa, 33–40.
Poniedziałek B., Rzymski P. (2010). Świadomość ekologiczna studentów Wydziału Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Medycznego im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu. W: Nowiny Lekarskie. Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu, 429–432.
Sivamoorthy M., Nalini R., Kumar C. (2013). Environmental Awareness and Practices among College Students. W: International Journal of Humanities and Social Science Invention. 11–15.
Ziarnecka-Wojtaszek A. (2011) Kształtowanie się postaw ekologicznych na przykładzie studentów Wydziału Rolniczo-Ekonomicznego UR w Krakowie. W: Infrastruktura i ekologia terenów wiejskich. Kraków: PAN, 225–233.
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne (tj. bez honorariów autorskich) przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu na stronie internetowej czasopisma, w bibliotekach cyfrowych oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („correspondingauthor”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia w tej sprawie.
