Funkcjonowanie ośrodków spa i wellness w Polsce na przykładzie obiektów komercyjnych i sanatoryjnych w Krynicy-Zdroju
Słowa kluczowe:
Krynica-Zdrój, spa i wellness, turystyka uzdrowiskowa, uzdrowiskoAbstrakt
Przemiany społeczno-gospodarcze oraz zmiany trendów w sposobie spędzania wolnego czasu wpływają na wzrastające znaczenie turystyki uzdrowiskowej. Jednym z elementów wzbogacających ten rodzaj turystyki są usługi typu spa i wellness, które stają się jej integralną częścią. Ośrodki spa kierują się innymi względami niż ośrodki sanatoryjne i są skierowane bardziej w stronę odnowy biologicznej, działając pozytywnie zarówno na sferę fizyczną, jak i psychiczną człowieka, dlatego turystykę spa i wellness nazywa się wypoczynkiem przyszłości. W Polsce powstaje coraz więcej tego typu ośrodków, co szczególnie można zaobserwować na terenie Krynicy-Zdroju, określanej „perłą” polskich uzdrowisk. Usługi typu spa i wellness są w tym przypadku elementem oferty pobytowej świadczonej zarówno przez hotele o wysokim standardzie, jak i ośrodki sanatoryjne. Połączenie walorów uzdrowiskowych miasta z nowoczesnymi zabiegami opartymi na filozofii spa i wellness, pozwala zbudować silną renomę zdrojowiska jako wiodącego ośrodka spa i odróżnić go od innych mu podobnych uzdrowisk czy miejscowości turystycznych. W pracy przedstawiono zmiany zachodzące w turystyce uzdrowiskowej, pokazano nowe tendencje w przekształcaniu miejsc, które pełniły jedynie charakter leczniczy i rehabilitacyjny na takie, gdzie można również zadbać o szeroko rozumiany dobrostan człowieka. Na podstawie badań sondażowych ukazano podobieństwa i różnice pomiędzy komercyjnymi ośrodkami spa i wellness oraz tymi, które powstają na terenie krynickich sanatoriów.Bibliografia
Borowiec, M., Dorocki, S. (2014). Rozwój Krynicy-Zdroju jako wynik przedsiębiorczych działań władz samorządowych. Przedsiębiorczość – Edukacja, 10, 267–284.
Boruszczak, M., Golba, J., Hadzik A. (2010). Ewolucja i stan obecny uzdrowisk w Polsce. W: M. Boruszczak (red.), Turystyka zdrowotna. Gdańsk: Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku.
Corbin, B., Welk, G., Corbin, W., Welk, K. (2006). Fitness i wellness. Kondycja, sprawność, zdrowie. Poznań: Wyd. Zysk i Spółka.
Dąbrowska-Zielińska, K., Wołk-Musiał, E. (2012). Turystyka uzdrowiskowa w Polsce i na świecie – perspektywy rozwoju SPA i Wellness w Polsce. Inżynieria Ekologiczna, 30, 36–47.
Dorocki, S., Brzegowy, P. (2013). Impact of natural resources on the development of spa industry in Krynica-Zdrój. W: 13th SGEM GeoConference on Ecology, Economics, Education And Legislation, SGEM 2013 Conference Proceedings, At Albena, Bulgaria, Vol. II, 309–316.
Dryglas, D. (2006). Kształtowanie produktu turystycznego uzdrowisk w Polsce. Kraków: Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Dryglas, D. (2009). Innowacje produktowe turystyki uzdrowiskowej. W: J. Golba, K. Rymarczyk-Wajda (red.), Marketing uzdrowiskowy w państwach europejskich, innowacyjne kierunki rozwoju turystyki uzdrowiskowej i lecznictwa uzdrowiskowego. Krynica: Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP, 167–173.
Dryglas, D. (2012). Rola spa i wellness w kształtowaniu wizerunku nowoczesnego uzdrowiska. W: J. Golba, I. Drozd (red.), Jedziemy do wód w…, Biuletyn informacyjny, 3–4, Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP, 65–78.
Golba, J. (2009). Gospodarka przestrzenna w uzdrowiskach i wielofunkcyjność uzdrowisk największym wyzwaniem dla samorządów. W: J. Golba, K. Rymarczyk-Wajda (red.), Marketing uzdrowiskowy w państwach europejskich, innowacyjne kierunki rozwoju turystyki
uzdrowiskowej i lecznictwa uzdrowiskowego. Krynica: Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP, 109–115.
Hadzik, A. (2009). Turystyka wellness jako przykład innowacyjnego kierunku w uzdrowiskach, teoria i praktyka. W: J. Golba, K. Rymarczyk-Wajda (red.), Marketing uzdrowiskowy w państwach europejskich, innowacyjne kierunki rozwoju turystyki uzdrowiskowej i lecznictwa uzdrowiskowego. Krynica: Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP, 199–212.
Kasprzak, W., Mańkowska, A. (2010). Fizykoterapia, medycyna uzdrowiskowa i SPA. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL.
Kruczek, Z., Weseli, A. (1987). Uzdrowiska Karpackie. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza w Krakowie.
Krupa, J., Soliński, T., Bajorek, M. (2011). Determinanty rozwoju turystyki zrównoważonej i zdrowotnej na terenie uzdrowisk – kreowanie jakości produktu turystycznego i uzdrowiskowego. W: T. Soliński, J. Krupa (red.), Uwarunkowania innowacyjnego rozwoju uzdrowisk. Rzeszów: Instytut Gospodarki Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, 21–56.
Krupa, J., Wołowiec, T. (2010). Uzdrowiska Polski Wschodniej wobec wyzwań rozwojowych – turystyka zrównoważona. W: J. Hermaniuk, J. Krupa (red.), Współczesne trendy funkcjonowania uzdrowisk – klastering. Rzeszów: Instytut Gospodarki Wyższej Szkoły Informatyki i Zarządzania, 7–36.
Krynicka Organizacja Turystyki (2014, 8 grudnia). Pozyskano z http://www.krynica.org.pl/
Kurek, W. (2007). Turystyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kwiatek-Sołtys, A. (2005). Polish Carpathians Spa Settlements in Transition. In: E. Kallabova, A. Vaishar, and J. Zapletalova, J. (ed.), Geography in Europy of Regions. Luhacovice: Institute of Geonics, Academy of Sciences of the Czech Republic.
Kwiatek-Sołtys, A., (2006). Polskie karpackie uzdrowiska w dobie przekształceń – na przykładzie Iwonicza-Zdroju. W: B. Górz (red.), Urbanizacja i społeczeństwo. Kraków: , 195–202.Instytut Geografii Akademii Pedagogicznej w Krakowie
Lewandowska, A. (2005). Działalność marketingowa polskich uzdrowisk na konkurencyjnym rynku. Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu, 1074, 154–161.
Łazarkowie, M.&R. (2007). Uzdrowiska w Europie – teraźniejszość i rys historyczny. Lublin: Wydawnictwo Akademickie WSSP.
Łęcka, I. (2003). Nowe (?) trendy w turystyce zdrowotnej. Prace i Studia Geograficzne, 32. Warszawa: Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego.
Madeyski, A. (1999). Zarys historii polskich uzdrowisk. W: A. Madeyski (red.), Uzdrowiska polskie. Informator. Warszawa: Izba Gospodarcza.
Marketingowa strategia Polski w sektorze turystyki na lata 2008–2015 (2014, 15 grudnia). Pozyskano z http://www.pot.gov.pl/plany-i-sprawozdania-pot/marketingowastrategia-polski-w-sektorze-turystyki-nalata–2008–2015.
Müller, H., Kaufmann, E.L. (2000). Wellness-Tourismus: Eine Analyse des schweizer Marktes und Konsequenzen fur die Hotellerie. Tourism Review, 55, 26–38.
Mroczek, A. (2008). Rola ośrodków SPA i Wellness w promocji zdrowego trybu życia. W: W. Gaworecki, Z. Mroczyński (red.), Turystyka i sport dla wszystkich w promocji zdrowego stylu życia – zbiór materiałów pokonferencyjnych. Gdańsk: Wyższa Szkoła Turystyki i Hotelarstwa w Gdańsku.
Pawlikowska-Piechotka, A., Piechotka, M. (2014). Phenomenon of spa town as a health resort and leisure destination. Architecture Civil Engineering Environment, 7(2), 23–32.
Reśko, D. (2010). Rozwój polsko-słowackiej współpracy transgranicznej na przykładzie gminy Krynica-Zdrój. Sądeckie Zeszyty Naukowe, 1, 28–48.
Strategia rozwoju i promocji małopolskiego produktu uzdrowiskowego na lata 2013–2018, Stowarzyszenie Gmin Uzdrowiskowych RP; publikacja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Małopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007–2013. Pozyskano z www.sgurp.pl/images/Strategia%20Rozwoju%20i%20Promocji%
MPU.pdf.
Szamborski, Z. (1978). Turystyka zdrowotna i uzdrowiskowa jako element odnowy sił człowieka. Zeszyty Naukowe Instytutu Turystyki, 7, Warszawa.
Świdzińsk, H. (1972). Geologia i wody mineralne Krynicy. Prace Geologiczne, 70, 14–28.
Wolski, J. (1978). Wypoczynek i turystyka w uzdrowiskach. Poznań: AWF w Poznaniu.
www.experienceispa.com
Pobrania
Opublikowane
Numer
Dział
Licencja
Złożenie artykułu do druku oznacza wyrażenie zgody na bezpłatne (tj. bez honorariów autorskich) przeniesienie autorskich praw majątkowych na Wydawcę i zezwolenie na wydanie pracy w postaci drukowanej w dowolnej liczbie egzemplarzy oraz zamieszczenie jej w postaci otwartego dostępu na stronie internetowej czasopisma, w bibliotekach cyfrowych oraz innych cyfrowych platformach wydawniczych, z którymi Wydawca zawarł lub zawrze stosowne porozumienie o udostępnianiu. W przypadku artykułów wieloautorskich przyjmuje się, że autor zgłaszający pracę („correspondingauthor”) ma pełnomocnictwo do reprezentowania pozostałych współautorów w tym zakresie. Autorzy są proszeni o podpisanie stosownego oświadczenia w tej sprawie.
